Aproveitando o feriado deste 17 de Maio, día das nosas letras, achegueime outra vez ao val do Xuvia, desta volta ao seu paso por Moeche.
Nestas veigas de Moeche perviven algunhas das paisaxes agropecuarias mellor conservadas da comarca de Ferrol, adicadas sobre todo á gandeiría sostíbel. Afortunadamente semella que non chegou aínda a obsesión polo monocultivo de millo (maínzo, dicimos en Ferrol) nin o glifosfato.
Realicei os meus transectos de control habituais, unha parte deles por pistas asfaltadas e outra por pistas de terra, desfrutando dos campos en plena floración.
A pesar de todo, moitas especies desapareceron desque coñecín esta zona, aló por 1987. Tartaraña cincenta, cuco, paspallás, rula, lavandeira boieira, papuxa común ou folosa pintada son hoxe especies extintas ou a piques de selo. Outras novas chegaron para se quedar.
O picanzo vermello (Lanius collurio) acaba de chegar esta semana procedente de África. Hoxe vin cando menos 2-3 machos e 1 femia en varios territorios de cría tradicionais. Os machos non perden nin un segundo e comezan cantar en canto aterrizan aquí (un canto ben cativo e con "estrofas" copiadas doutras especies, todo hai que dicilo)
Estoutro cantaba ao "micrófono" baixo a chuvia (para todo hai que valer):
Os paxaros residentes están xa coa reprodución moi avanzada. Moitas especies andan ocupadas frenéticamente na alimentación dos polos:
Os mamíferos tamén colaboran na tarefa da procreación. A vaca é para min a especie animal máis importante de Galiza, por moitos motivos.
Sempre que vou a Moeche o tempo pasa voando. Non canso de pasear, aínda nun día chuvioso coma éste de mediados de Maio.
Nestas veigas de Moeche perviven algunhas das paisaxes agropecuarias mellor conservadas da comarca de Ferrol, adicadas sobre todo á gandeiría sostíbel. Afortunadamente semella que non chegou aínda a obsesión polo monocultivo de millo (maínzo, dicimos en Ferrol) nin o glifosfato.
Realicei os meus transectos de control habituais, unha parte deles por pistas asfaltadas e outra por pistas de terra, desfrutando dos campos en plena floración.
A pesar de todo, moitas especies desapareceron desque coñecín esta zona, aló por 1987. Tartaraña cincenta, cuco, paspallás, rula, lavandeira boieira, papuxa común ou folosa pintada son hoxe especies extintas ou a piques de selo. Outras novas chegaron para se quedar.
O picanzo vermello (Lanius collurio) acaba de chegar esta semana procedente de África. Hoxe vin cando menos 2-3 machos e 1 femia en varios territorios de cría tradicionais. Os machos non perden nin un segundo e comezan cantar en canto aterrizan aquí (un canto ben cativo e con "estrofas" copiadas doutras especies, todo hai que dicilo)
Estoutro cantaba ao "micrófono" baixo a chuvia (para todo hai que valer):
Picanzo vermello cantando
Os paxaros residentes están xa coa reprodución moi avanzada. Moitas especies andan ocupadas frenéticamente na alimentación dos polos:
Escribenta liñaceira (Emberiza cirlus) femia con bicada
Chasca común (Saxicola rubicola) macho con polo voantón
Os mamíferos tamén colaboran na tarefa da procreación. A vaca é para min a especie animal máis importante de Galiza, por moitos motivos.
Vaca con becerro
Vacas pacendo baixo un forte chaparrón
Sempre que vou a Moeche o tempo pasa voando. Non canso de pasear, aínda nun día chuvioso coma éste de mediados de Maio.
Paisaxe de Moeche